تاریخ آفریقا
اولین محل مسکونی شناخته شده در ساحل دریاچه رودلف در کنیا است که در حدود 260000 سال پیش از میلاد مسیح قدمت دارد.
اولین ابزار سنگی شناخته شده در اتیوپی که قدمت آن به 240000 سال پیش از میلاد می رسد ، ابزار لبه تیز با قابلیت اتصال به چوب در آفریقا به 200000 سال پیش از میلاد است که نشان بر این دارد که قاره آفریقا از کهن ترین و قدیمی ترین منطقه مسکونی زمین یا گونه های بشری بر روی کره خاکی است.
معماری آفریقا :
معماری آفریقا از تنوع زیادی برخوردار است.
وجود گروه ها و اقوام های مختلف در افریقا باعث به وجود آمدن انواع مختلف فرهنگ و هنر و سبک های معماری شده است. برخی از سبک ها مانند سبک معماری ساحلی از گستردگی بیشتری برخوردار بوده است.
تاریخ هنر و معماری آفریقا دوره وسیعی در بر دارد که شروع آن از 25000 سال قبل از میلاد مسیح بوده است.
اولین نمونه ها از تصاویر منقوش از حیوانات بر روی تخته سنگ ها دیده شده در غار ها هستند که قدمت آن 4000 تا 6000 سال قبل از میلاد می رسد .
معماری آفریقا مانند دیگر مناطق متاثر از نفوذ دیگر ملت ها بوده است. معماری مصر باستان، معماری اسلامی و در اواخر از معماری غربی تاثیر گرفته است.
معماری به سبک بومی آفریقا که برگرفته از شرایط اقلیمی این سرزمین و متناسب با مکانات و مصالح موجود است.
سواحل شرق آفریقا از سنگ مرجان و در واحد شمال آفریقا از گل و رز داده شده و خشت های مدور یا چهار گوش خشک شده در آفتاب و شاخ و برگ نخل برای سقف و بام به کار می رود.
و در شهر های غربی سنگ آهک و در نواحی بارانی و جنگلی از مصالح مانند چوب های محکم برای تخته بندی دیوار ها، سقف و چهار چوب پنجره ها و در ها و از بامبو برای چپر ها و تیر بامهای شیب دار استفاده می شود.
کاشی یا سفال ساختمانی برای پوشش سر برجک ها، مناره ها، طارمی های مشبک، رو کوبی دیوار ها، نورگیر ها، پوشش آبریزگاهها و ناودان ها و انباری های غله به کار می رود.
پوسته صدف و پوست تخم شتر مرغ کار شده در گل نیز برای تزئین استفاده می کنند.
نفوذ اسلام :
در حدود قرن هفتم، مسلمانان شمال آفریقا را فتح کردند. با فتح مسلمانان سبک معماری اسلامی در منطقه گسترش یافت که از نمونه های شاخص آن می توان به ارگ قاهره اشاره کرد.
بسیاری از مناطق کوچک آفریقا به اسلام پیوستند و در این مناطق مسجد های زیادی با سنگ ساخته می شدند و این بنا ها به بناهای معروف و متعدد در آفریقا تبدیل شد.
تجارت طلا :
در قرن سیزدهم mali (مالی) مرکز تجاری طلا قرار گرفت.
قدرت شهر مالی به دلیل کنترل تجارت طلا در Timbuktu و junne و sanghai در سال 1340 و در شرق آفریقا در دست داشت که این کنترل زیاد طول نکشید و در سال 1591 به پایان رسید به دلیل حمله بربرها که مسیر تجارت را تغییر دادند.
در زمان یوروبا (Yoruba) پادشاه نیجریه به دلیل تجارتی که با اروپا داشت بسیاری از هزینه ها به واسطه ها تعلق گرفت. در ابتدای قرن سیزده زیمباوه مرکز پادشاهی شونا بود که امپراطوری زیمباوه توسط شهر های ساحلی غرب بازاریابی و معرفی می شد.
تعداد زیادی از آثار هنری در زیمباوه پیدا شد که توسط پارس ها (ایرانی ها) و چینی ها ساخته شده بود.
تحول معماری و خانه سازی در سواحل شرقی آفریقا از نتایج حضور دریانوردان مسلمان در سده سوم بود که با بنیاد نهادن سلطنت عمانی ها به اوج خود رسید.
در این دوره، خانه های اعیانی و کاخ هایی از سنگ مرجان ساخته شد که دیوار های آن با قوس ها و طرح های هندسی تزئین شده است.
تاثیر اروپا :
در دوره استعمار، اروپاییان به ویژه انگلیسیها و فرانسویان و آلمانی ها، معماری خانه های آفریقایی را دستخوش تحولات تاره ای کرده اند.
خانه های این دوره از جمله اقامتگاه های آفریقاییان ثروتمند است که در مناسبات اقتصادی و سیاسی دوره استعمار و اقتدار سیاسی اروپاییان استفاده می کردند.
خانه های با نمای آراسته با طارمی ها و اسپرها و سنتوری های خمیده و سر در بزرگ، یادمان هایی از ذوق و ثروت مالکان آن ها بوده است.
خانه سبک پرتغالی به خانه های خشتی مستطیل شکل اطلاق می شود که نمای بیرونی آن ها با دوغاب سفید می شود و مهتابی یا سرسرای، غالبا در طبقه دوم، داشت که در آن از مهمانان که معمولا تجار بودند پذیرایی می شد.
سهم آلمان ها در تحول خانه سازی دوره استعمار در آفریقا شایسته توجه است. مقامات آلمانی خانه های پیش ساخته ای وارد کردند که برخی از آن ها برای آب و هوای بومی نامناسب بودند.
سپس در توگو و کامرون و تانگانیا سبک آلمانی با رواق های خارجی پیوسته، ساختمان های دو طبقه، زیر زمین، پنجره های هواکش و سر در ها و نما های بسیار سنگین، نشان دهنده، گرایش آلمانی ها به پوشاندن بنا با سنگ بود.
در اواخر قرن نوزدهم بیشتر بناها، نمایانگر سبک معماری اروپایی بودند. سبک بناهای اشرافی به سبک معماری اروپایی تا قرن بیستم ادامه یافت.
تاثیر معماری مدرن کم کم در فاصله سال های 1920 تا 1930 کم کم محسوس شد. پس از پایان دوران استعمار شهر های جدید ساخته شدند و شهر های قدیمی توسعه پیدا کردند.